PRZYJAŹŃ TO ZAUFANIE
Życie szybko mija.
Wciąż czegoś mi brak.
Smutek w mym sercu nosze.
Ale winna jestem sama.
Chciałam być szczęśliwa.
Moja tęsknota jest jak potwór.
Wiem, że kiedyś minie.
Musze, zburzyć mury.
Może ruszę w góry.
Choć droga nie jest łatwa.
Są na niej drogowskazy.
Wolno dążymy przez życie.
Wyciągałam swoją dłoń.
Chciałam Ci uśmiech darować.
W przyjaźni z Tobą być.
Lecz przyjaźń to zaufanie.
A Ty mi jej nie umiałeś dać.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.