Z przymrużeniem oka

Zebrane z ulic ludzkie sumienia
diabeł na ruszcie wciąż podrumienia
dusze pekluje , bo będzie wędził
z nimi mu pójdzie zapewnie prędzej

dziś znów na połów nocą wyrusza
nie może znaleźć swego kontusza
gania po piekle, wrzeszczy , złorzeczy
diablica pewnie wyprała rzeczy

łypie ślepiami , trzaska ogonem
już żonka jego ma przewalone
no powiedz żonko , powiedz do diaska
żoneczka milczy, językiem mlaska

weź same portki , reszty nie trzeba
pędź , bo duszyczki pójdą do nieba
od Lucyfera dostaniesz baty
zęby pogubisz , będziesz szczerbaty

tak jemu zrzędzi , wiecznie pogania
diabeł ma dosyć już połajania
wyskoczył w stringach wprost na ulice
jeszcze się z żoną kiedyś policzę

patrzy , nie wierzy... przeciera oczy
w jego kierunku blond lala kroczy
coś wyskakuje spod kusej bluzki
diabeł oniemiał, toż to cycuszki

zapomniał szybko o swej diablicy
zawsze to nowe bardziej się liczy
dusze zaś błądzą po świecie całym
piekła i diabła bać się przestały

Dziękuję ,masz rację.

autor

betula

Dodano: 2009-02-03 00:08:08

Ten wiersz przeczytano 942 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie