Przystań
Myśli żeglują po horyzont,
a może jeszcze trochę dalej.
Gdzieś w bezimiennej dali nikną -
samotny okręt z ciężkim żaglem.
Nadmiarem spraw już tak brzemienne -
wolno się toczą do przystani.
Na horyzoncie tylko bezkres .
Nie widać lądu. Tyś łaskawy.
Nadzieja - zawsze niepokorna -
krzesze ostatnie iskry wiary.
Przystań: - Kochana, nie myśl, zostaw.
Ze wszystkim przecież damy radę.
autor
magda*
Dodano: 2016-05-28 11:04:04
Ten wiersz przeczytano 670 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
fajne
Magdo,jak zawsze to wspaniały,kolejny
wiersz,pozdrawiam wiosennie :)
Nie ma rzeczy nie możliwych ...wiersz b.dobrze się
czyta.Dobranoc-pięknych snów
właśnie, tak się wzbudza motywację :-)
Bardzo ładny optymistyczny wiersz. Pozdrawiam:-)
po prostu pięknie...pozdrawiam panią poetkę :)))
Ładnie, bardzo ładnie Magdo
Pozdrawiam serdecznie:)
I to jest piękne dacie radę .. bezpieczna taka
przystań ..
optymizm to podstawa dobrego życia
Nadzieja-zawsze niepokorna, a jak oczekiwana, nawet w
formie maleńkiej iskierki...pozdrawiam serdecznie+
Taka przystań jest w zyciu nieodzowna by móc
odreagowac wypocząc
Piękny wiersz Magdo Wspaniale się go czyta
Pozdrawiam serdecznie :)
Dobry wiersz jak zwykle:)Pozdrawiam:)
dobry wiersz i pocieszające wersy, fajne żeglowanie w
zamyśleniu...
Miło przeczytać...
+ Pozdrawiam serdecznie :)
Ładnie, rytmicznie i z nadzieją. Miłego wieczoru.