Przystanek
Przystanek
Wszedłem w głąb szemrzącego strumienia
bosymi stopami.
Chłód przytulił się do skóry zmęczonego
pielgrzyma
kojąc zbolałe serce.
Idę tam gdzie dawno już iść powinienem
tam gdzie się spotykają
dusze cierpiące.
Idę by podziękować za to co teraz mam,
życie w miłości,
zło przeszłości zostawię za sobą.
Zabiorę tylko miłe wspomnienia
a przyszłość
z tobą zdobywać chcę...
Łódź 22.04.2014 Mirosław Pęciak
Komentarze (2)
Witam, bardzo ładny wiersz; idę by
podziękować za to co teraz mam, życie w miłości;
piękna życiowa refleksja...zachowaj swoje miłe
wspomnienia...Pozdrawiam serdecznie. Miłego dnia.
Przeszłość kształtuje przyszłość
zawsze lepiej zachowywać miłe wspomnienia
pozdrawiam miłego dnia