Przyszedł czas
Przyszedł czas
Z głośnym tykaniem
Przez drzwi wlazł
Nie zaszczycając pukaniem
Coś chciał udowodnić
Lecz ja to odgadłam
Nie musiał budzikiem dzwonić
Ja już wcześniej wstałam
Poznałam moje powołanie
I nie czekam dłużej chwili
Z całym szacunku oddaniem
Powiem - umiem już żyć bez publiki!
dziekuje za wskazówki:)
autor
QueenWhoNeverLaugh
Dodano: 2010-10-22 10:06:24
Ten wiersz przeczytano 581 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
pewne rzeczy trzeba robić tylko dla siebie, nie dla
innych:)
"Powiem - umiem już żyć bez publiki!"...:))
Dobrze sie stalo, to rowniez znaczy, ze znasz swoja
wartosc
Zachwycił początek :).."Przyszedł czas..głośnym
tykaniem..przez drzwi wlazł.."..Dodałbym "z"
głośnym..Byłby z tego fajny nieregularny..albo
regularny :)..Przyszedł czas..przez drzwi wlazł..nie
zapukał..tarara..tarara..a to sztuka ( a nie musiał )
:).. M.
To niesamowite wyznanie......pełne prawdy..bardzo
osobisty wiersz...
I dobrze, wtedy dużo lżej, pozdrawiam ciepło:)
Ładny wiersz.Pozdrawiam:))
Ostatni wers mówi wszystko, brawo tak trzymać. Wiersz
ładny.