Przytulić się mocno do wiatru
Przytulić się mocno do wiatru
wonią szyprowych pachnideł
na powitanie nocy; otworzyć
lufcik szeroko jak oczy, ona
ma za nic zamki, drzwi, rygle
autor




Lidia




Dodano: 2023-01-26 16:16:12
Ten wiersz przeczytano 442 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Dziękuję za wszystkie Państwa komentarze :)
Serdecznie :)
ładnie i niebanalnie - na punkt
Przekaz dociera do głębi duszy.
Wspaniały wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
Hm Tu wiecej jest Tu głębiej jest Tu wyżej Tu plus za
mało jest.
Samotność jest częścią zamkniętych okien, jaką otwiera
inny świat. Nie ten, w którym żyjemy, a w tamtym,
lawirując coś odsłaniamy.
Wiersz mi się podoba.
Pozdrowienia!
Smutne wersy. To prawda, samotność ma wszystkie
przeszkody za nic, nie można ot tak zatrzasnąć przed
nią drzwi.
Pozdrawiam Lidio
Noc przenika dzień przenika też życie.
Masz rację, przed samotnością trudno jest uciec. wraz
z nią niestety owy niechciany nastrój.
Pozdrawiam
Marek
To prawda, oma przechodzi przez zamknięte drzwi i
ściany...
Pozdrawiam serdecznie :)
Noc otacza wszystko swoją ciemnością i sprawia, że
przychodzą do głowy różne myśli, które często trudno
ujarzmić.
Ładny, refleksyjny wiersz. Pozdrawiam ciepło podmuchem
południowego wiatru :)
samotność wszędzie się wciśnie.
Ujmujący przekaz wiersza.
Pozdrawiam.:)