Przyzwoitość- wielka sztuka
Przyzwoitość, Władeńku
To bardzo wielka sztuka.
Trzeba ją w sobie odnaleźć,
trzeba po prostu odszukać.
W głąb siebie spojrzeć.
I dojrzeć, tak po prostu.
Dojrzeć…
Nie patrzeć na życie z wściekłością.
Żyć, niby tak po prostu.
Lecz żyć przyzwoitością.
Czy mi się to uda- nie wiem.
Jest mi naprawdę bardzo ciężko.
Władeńku- pożegnać Ciebie…
autor
Stefa1932
Dodano: 2015-04-26 00:24:44
Ten wiersz przeczytano 1047 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Dobra refleksja. Miło było przeczytać:) Pozdrawiam:)
Bardzo smutna refleksja. Pozdrawiam
Piekna refleksja.
Każde odejście boli.
Pozdrawiam CIEPLUTKO.
To byl Wielki Polak pozdrawiam
Przyzwoitość to bardzo piękna cecha i niestety tak
rzadko spotykana.Piękna refleksja.Pozdrawiam
P.S Chyba się nie mylę,sądząc po ostatnim wersie...
Przykro mi.Każde pożegnanie jest bolesne,tym bardziej
z kimś dużego formatu.
Tak, to przykre gdy odchodzi taki Autorytet,ten piękny
wers,który wypowiedział o przyzwoitości chyba na długo
we mnie pozostanie,myślę,że to dobrze,bo to ważne.
Szkoda,że musiał odejść ten wspaniały Człowiek.
Pozdrawiam serdecznie,
bardzo ładny wiersz,widać,mam wrażenie jakby Autorka
znała adresata,ale może się mylę...
Dobrej nocy życzę.
Masz rację przyzwoitość wielka sztuka. Pozdrawiam.