Psia dola
Piękne miasto,
osiedla zielone,
a na trawnikach
pieski porzucone.
Gdy były malutkie
radośnie się bawiły,
śmiesznie szczekały,
dzieci je tuliły.
Minęły lata,
psina wieku nabrała,
już nie jest tak słodka
jak maskotka mała.
Dorosły bez serca
zostawia psa za progiem:
„Ja ci już psino
żyć nie pomogę”
Radź sobie sam,
już dzieci nie bawisz.
Nowa maskotka
na wiosnę się zjawi.
Wlecze się psina
z sercem złamanym,
grzebie w śmietnikach,
poszukuje strawy.
Stracone zaufanie
duszę zimnem obwiodło.
Sztuka przetrwania-
teraz jego godło.
Czworonożny przyjaciel
dużo nie wymaga,
ciepła, miłości,
przynależności do stada.
Wszystko Ci odda
ze zdwojoną siłą,
aby wam się razem
przyjemnie żyło.
Wierny do końca
i gdy śmierć już pogrzebie…
A gdzie Ty jesteś CZŁOWIEKU,
gdy pies jest w potrzebie.
Komentarze (72)
smutna ta psia dola,,,pozdrawiam :)
... ano, smutna czasem ta psia dola.
oczywiście, że temat bolesny i rzeka, jak pisze
Kalokieri
pozdrawiam:)
Witaj,
bardzo ładnie przypomniałeś o braku ludzkich odruchów.
Dobrze że są jeszcze wrażliwi .
Serdecznie pozdrawiam.
Miłej niedzieli.
Ładnie oddana smutna rzeczywistość...pozdrawiam
smutny życiowy wiersz ...szkoda takich błąkających się
psów a to bardzo częste zjawisko :-)
pozdrawiam:-)
Tym co nieczuli na psią dolę,
kiedyś nad sobą przyjdzie boleć!
Pozdrawiam!
smutna prawda
a pies najlepszym przyjacielem człowieka
pozdrawiam:)
smutna prawda ale prawdziwe...
pozdrawiam z moją psinką :)
Pies jest wiernym przyjacielem człowieka ..a człowiek
jest dla niego czasem jak wróg ..
Życiowe i niestety prawdziwe...
Smutna prawda, można ten wiersz odnieść do ludzi,
czasami spotyka ich ten sam los. Serdeczności.
Przepiękny acz smutny, bardzo smutny wiersz. Dobranoc.
Pozdrawiam serdecznie:))
Temat - rzeka.
Brawo za ten wiersz! Nie masz lepszego przyjaciela nad
zwykłego kundla.