Psychiatryk
Rozprawmy się ze stereotypami, raz a dobrze! Nie wiesz, nie oceniaj. Nie byłeś, nie opisuj. Nie potępiaj takich jak ja.
Uwięzieni bez możliwości ucieczki.
Zatrzaśnięci za drzwiami bez wyjścia.
Obserwują świat zza pobielanych krat.
Milczą, bo ich słowa łapane są w sieci.
Faszerowani tabletkami, zadręczani
diagnozami,
zniesmaczeni posiłkami, zirytowani
odgłosami.
Poruszają się po świecie bez klamek,
po krainie bez luster i ostrych
narzędzi.
Chodzą bez paska i w butach na rzepy,
zapomnieli już na dobre o całej
technologii.
Pospolity wiersz, typowy stereotyp,
rutynowo powtarzany, bezmyślnie
kopiowany.
Z problemami, których nie zrozumiesz.
Ze wstrętem, którego nie pojmiesz.
Ze złością, której nie przyswoisz.
Z... bezsilnością, której nie uciszysz.
Ale..
To tam na nowo uczą wargi jak się
uśmiechać.
Pokazują oczom jak trzeba błyszczeć.
Ich język tam swobodnie może się
odzywać,
a ich serce może już bić tak jak chce...
Komentarze (19)
W życiu szufladkujemy, przyczepiamy etykietki, bo tak
łatwiej. Mamy określone wyobrażenie o "normalności".
Często nie zastanawiając się co tak naprawdę dzieje
się we wnętrzu człowieka. Ciekawe przemyślenia.
Koleżanko. Nie na matematykę, tylko na Uniwersytet
Reportażu Poetyckiego proszę się udać. Tam trzecie
drwi na lewo, na drugim piętrze, napis (nie na PIS)
Dziekanat.
Podziwiam, za wiersze które do tej pory..
I czekam na coś mniej mrocznego..Bo życie to nie tylko
mrok, pesymizm i/lub melancholia. A może mam
skrzywiony obraz.
Pozdrawiam.
Pokazać komuś życie, to bardzo trudne zadanie, ale
nauczyć kogoś żyć na nowo to najtrudniejszy cel do
osiągnięcia.
I bardzo dobry przekaz. Trzymaj się.
Słowa wyjęte jak z okruchów życia. Dobry wiersz.
Wzruszyl mnie wiersz bardzo. temat dobry pod dyskusje,
bardzo refleksyjny. Dobrze, ze piszesz o tym trudnym
temacie. Pozdrawiam
witaj...porusza szczerą wypowiedzią,inni odsunięci
słabsi,lecz też żyją wśród,,pozdrawiam z ciekawością
poczytam twoje wiersze,dziękuję za komentarz
Ciekawa i głęboka treść wiersza. Warto przeczytać o
rzeczywistym świecie niektórych ludzi. Wzruszyłam się-
pięknie piszesz. Pozdrawiam serdecznie.
Dziękuję,za wizytę u mnie i zgadzam się że nie wolno
oceniać, określać, podsumowywać drugiego człowieka.
W tym niezwykłym wierszu poruszasz bardzo delikatny
temat i bardzo trudny jednocześnie dla wielu.To bardzo
dobry przekaz i żałuję,że nie przeczytałam
wcześniej/nie jestem w stanie wszystkich/Tylko bardzo
wrażliwy człowiek mógł napisać taki wiersz i szczerze
podziwiam wyzwanie i otwartość.Pozdrawiam i czekam na
więcej wierszy :))))
nie wiem co napisać - bardzo wyrazisty wiersz - a
zarazem słowa grzęzną w gardle, odwiedzalem członka
rodziny wiele razy w takim miejscu
Wiersz bardzo wymowny i warty uwagi. Pozdrawiam:)
Wzbudza do refleksji. Z życia wzięta temat. Uśmiechem
witajmy każdy nowy dzień. Serdecznie pozdrawiam
Bardzo ważny społecznie problem, bo dotyczy ludzi
którzy w danym momencie nie są w stanie sami się
bronić! Pozdrawiam!
Nadwrażliwość, tak wielu ma w sobie głęboko ukryte
kraty... Poruszający i piękny wiersz!
Nie oceniam,a tym bardziej nie potępiam!!!