Puchowy tren

Pokłoniły się nam chmurki,
Pękł anielski balon,
Poleciały z nieba piórka,
Otuliły ziemski salon.

Białym trenem okryły
Tuje, zziębnięte deszczem,
Baśniowy pejzaż stworzyły,
Jeszcze, jeszcze, jeszcze !

Tańcząc z wiatrem oberka
Nie staną w bezruchu,
Kos spod sosny zerka,
Skąd tu tyle puchu ?

Nagie iwy z omżynem
W niebo spoglądają,
Na zimową pierzynę
Z radością czekają.

Jak dostojne łabędzie,
Tulą się do siebie,
Biało, biało wszędzie,
Wiatr śniegiem kolebie.

Śnieżny dywan utkany
Z pereł w srebrnym diamencie,
Od białej pani mamy
W zimowym prezencie.

autor

JFG

Napisany: 2005-11-29 Dodano: 2005-11-30 08:40:34

Ten wiersz przeczytano 555 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie