pudło
w szarym pudełku po sandałach
które znosiłem wieki temu
zapamiętajki pozostały
niedotykane brakiem tlenu
dwie stare struny od gitary
reszta już dawno poszła z dymem
wygrały siły na zamiary
na język wyciskając ślinę
za długi kosmyk jasnych włosów
co muchy pod łopatką kręcił
kiedy tańczyła w trawie boso
i nie byliśmy wszyscy święci
stary zegarek z dedykacją
tobie ode mnie i na wieki
kiedyś mieszkałem pod akacją
zdawać się mogło że człowiekiem
i stara suszka z dzikiej róży
i kora z przybocznego kija
nic nie udało się przedłużyć
lecz przecież tylko nic nie mija
w szarym pudełku po sandałach
choć kiedyś wszystko miało barwę
zapominajki posiwiały
aż się zrobiły bardziej czarne
autor
z nick-ąd
Dodano: 2008-06-08 18:01:22
Ten wiersz przeczytano 714 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
świetne, świetne, te zapamiętajki i zapominajki, aż
chce się czytać, wiersz-perełka.
Klasyczne rymy, a wiec tym bardziej sie podoba,
zwlaszcza ze calosc jak zawsze ciekawa a styl
nienaganny...:)
Zauroczyły mnie zapominajki i to wieczne "nic". :-)
Rymy i treść super.
Brawo! Szalenie mi sie podoba... Zwlaszcza
"zapominajki" i " Nic", ktore nie mija i ...caly
wiersz jest super
Bardzo mi się podoba opisywanie w ten powyższy sposób
wspomnień. Ładnie , rytmicznie - w niezłej formie.
"lecz przecież tylko nic nie mija" ... świetne motto,
jak i cały wspomnieniowy wiersz, aż mi się w głowie
zakręciło od mnogości skojarzeń, neologizmów, porównań
- wielkie BRAWA :)
"Zapamietajki pozostały w starym pudełku po sandałach
a zapominajki niestety od starości posiwaiły - dobry
temat na wiersz, wiersz interesujący przy tym super
napisany, rytmiczny, ładne pióro.
Jestem pod wrażeniem.
W starym pudełku po sandałach,wspomnień cała
gama,fajnie