PUSTE GNIAZDO
Teraz ciebie nie będzie
Jaka trudna to chwila
Moje serce zamiera
Gorycz czarę przechyla
Wiem że będziesz pamiętać
Nasze wspólne rozmowy
Lecz nadeszło rozstanie
Wiem że jesteś gotowy
Strasznie ciężko mi teraz
Tyle lat upłynęło
A pamiętam dzieciństwo
Jakby dziś się zaczęło
Tyle smutku, radości
Tyle planów na życie
Tyle marzeń i pragnień
Świata szczytów zdobycie
Ale wiem że już pora
W dorosłości odejście
Taka kolej w tym życiu
Byś odnalazł swe szczęście
No i cóż pozostało
Zasypiając w półmroku
Pielęgnuję wspomnienia
Z moją słoną łzą w oku
Komentarze (10)
Taka kolej życia.
Pozdrawiam
To normalne...i znowu będzie przylot małych ptaszyn...
Pozdrawiam cieplutko...
Puste gniazdo zawsze można na nowo wypełnić...:)
pozdrawiam :)
przyjdą wnuki będzie wesoło;)
na razie czas na oddech:))
serdeczności
Taka kolej rzeczy...
Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
moje "puste gniazdo" powiększyło sie o wnuki.
Kiedyś musi nastąpić ten czas...
Wiersz ładny.
Samo życie. Przychodzi czas na samodzielne życie. :)
Tez słyszałem o tym syndromie, ale ja to się raczej
ucieszyłem, gdy moje się usamodzielniły.
Literówka :strasznie"
Pozdrawiam
Smutno u Ciebie. Ale wspomnienia po odejściu ukochanej
osoby pozostaną nam na zawsze. Serdecznie pozdrawiam.