Pustka

Me życie zwyczajnie z dnia na dzień się snuje,
lecz czuję,że ciągle czegoś mi brakuje.
Może głuchej ciszy,która serce wzrusza,
lub ciepłego słowa,co duszę porusza.
Brak mi właśnie kogoś,kto to słowo powie...
Choć piękno tkwi w ciszy,to spełnia się w mowie,
w czułych szeptach cichych,które pozwalają
uwierzyć w uczucia i nadzieję dają.

Miałam już nadzieję,ale znikła nagle,
jak na pełnym morzu z czasem giną żagle.
Miałam moją miłość,miałam tą wspaniałą...
Kochałam Cię, drogi, duszą swoją całą
i pragnęłam mocno,byś któregoś dnia
Ty także zrozumiał,że to właśnie ja
jestem,jak ta lilia stworzona dla Ciebie...
Może teraz razem bylibyśmy...w niebie.

Dziś wciąż moje życie zwyczajnie się toczy,
a to czego brak mi,to pewnie Twe oczy.

autor

Goga23

Dodano: 2008-07-09 14:42:03

Ten wiersz przeczytano 523 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie