pustka
czy kiedyś spróbuję
uwierzyć w człowieka?
kolejne piękne słowa
ukazały swą pustkę
„lubię’, „tęsknię”,
„dziękuję”
wirują jak płatki śniegu
przed pustymi oczyma...
smutek za oknem
serce skute lodem...
słowa nie kosztują,
baw się samotną duszą...
autor
cierpienie
Dodano: 2006-12-13 10:15:44
Ten wiersz przeczytano 307 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.