pustka po tobie
jak pył na wietrze
uleciałes w nieznane
zostawiłeś świat
dany nam raz
tyle spraw niedokończonych
tyle słow nie do końca powiedzianych
pustka wkoło, brak słów
pochylam się nad smutku żalem
dźwieku głosu twego nie usłyszę
błysku w oku nie zobaczę
dzięki stary za chwile wspólne
dałeś mi wiele od siebie
ja tobie dałem niewiele
będę pamiętał i czuwał
by myśli moje na sekunde
nie zapomniały o tobie...
dla przyjaciela Piotra, który odszedł w nieznane..
Komentarze (8)
Kiedy umiera człowiek, zwłaszcza bliski doświadczamy
jaką trwogą dla nas jest samotność... uświadamiamy
sobie, jak bardzo Jego obecność była wypełnieniem
naszego życia, naszych poczynań, naszego sposobu
myślenia i często działania... i zdarza się raz...
Czas pogna Cię dalej Cromie w życiową galopadę...
Ciepło pozdrawiam na te trudne chwile...
ludzie na bliscy odchodzą ...zostaje pustka i
żal...często myślimy, że zbyt mało czasu poświęcaliśmy
im, mamy wyrzuty...przepełniony smutkiem...pozdrawiam
Ta pustka wypełniła się smutkiem,pozdrawiam
Znam tę pustkę po stracie bliskiej osoby,ładny
wiersz,pozdrawiam:)
"nie do końca" rozdziel te słowa
szkoda pięknej przyjaźni....trudno się z tym
pogodzić,gdy przyjaciele odchodzą
Piękny wiersz dotyka tych co odeszli w swoje
osamotnienie z przyczyn nieznanych i też tych
zaginionych zagubionych a szlachetnych dobrych
wartościowych Warto o nich pamiętać bo może wrócą
nawoływani Wyrazy szacunku Wartość ma dużą wiersz bo
ludzką szczerą Pozdrawiam:)
pamiętaj! pozdrawiam.