Pustkowie
Pustkowie
Na którym
ziarenka piasku
czas odliczają
przegnane
przez wiatr
bezpowrotnie
zagubione
w Słońca
promieniach
bez słowa
przemierzają
bezdroże
szukając...
wytchnienia.
autor
Dorocia1988
Dodano: 2021-03-19 22:40:14
Ten wiersz przeczytano 929 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Smutno na tym pustkowiu, ale czasem wśród ludzi może
być jeszcze gorzej...
Istniej wszechobecna samotność w tłumie, niestety.
Pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego.
Jak to się mówi, samo życie..
Ładne to pustkowie.
Pozdrawiam
Paweł
Ładnie.
Czasu nie da się zatrzymać, a ziarenka piasku wciąż
muszą być w ruchu...
Pozdrawiam serdecznie :)
Ach życie...
Czas płynie nieubłaganie i ziarenek piasku nie
zatrzymasz...smutna, życiowa refleksja płynie z
wiersza
Pozdrawiam :)
Dopatruję się w tym wierszu życiowego przesłania. Ileż
to razy byliśmy na takim właśnie życiowym pustkowiu
szukając owego wytchnienia.
Pozdrawiam.
Marek
Samotność czasami taka bywa.
Pozdrawiam serdecznie
Tak mi klepsydrą trochę.
Ona drobinki piasku przesiewa,
odmierza czas.
Zamyśliłam się. Dziękuję.