Pusty pokój
Opuszczony pokój, brudny, obskurny,
wnętrze przepełnia szarość,
słońce nie rozjaśni oblicza...
Szyby zakurzone...
Nie widać wschodów i zachodów...
Na podłodze leży kartka,
pusta, niezapełniona, wilgotna,
skazana na samotność,
nie ma nikogo...
Wielka ruina, bezład,
chwila ciszy,
kartka znika od kropel.
autor
MarcinKozak
Dodano: 2011-10-17 22:55:17
Ten wiersz przeczytano 329 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Bezsilność, niemoc... samotność... bardzo smutny
wiersz.