Puzzle
Nagle mi się świat rozsypał
tak, jakby był z kartonika.
Pozbierałam los popsuty
lecz podskórne mam wyrzuty
czy to nie jest ciebie zdrada,
że próbuję go poskładać?
W końcu złożę obraz w całość,
choćby życie wciąż bolało,
choć przeraża mnie i rani,
że nie będzie ciebie na nim.
Komentarze (45)
Bez jednego puzla będzie trudno pocieszyć się
całością...pozdrawiam cieplutko Aniu
Puzzle... zawsze dadzą się ułożyć, czasami musi to
potrwać.
Smutek i tęsknota w przepìęknych strofach.
Słowa pocieszenia nie zapracują.
Jesteś silna, dasz radę.
Pozdrawiam serdecznie i ciepło.:)
Piękny wiersz, bo taki bardzo... człowieczy
nieprzekombinowany
nieprzemetaforzony
(nie)zwyczajny
po przeczytaniu nie uleci migiem z głowy
Dbaj o siebie, Anno :)
Wiem, że boli tęsknota. Wiem, że będzie bolała.
Uwierz mi, że czas jej nie przysłoni.
Wciąż będzie powracała.
Tulę Aniu najmocniej i cieplutko.
Witaj Aniu!
Wiersz napisany został 1 -listopada.
Wymowne i smutne wersy...
nic więcej nie dodam, za przedmówcami!
Pozdrowienia ciepłe przesyłam
W sercu drga struna wzruszenia i współczucia po
przeczytaniu; czysty smutek w pięknej oprawie
wersów... przytulam serdecznie.
Aniu, przekaz wiersza zadaje ból..
Na początku myślałem że to będą fraszki a tu bardzo
mądry i piękny wiersz. Powodzenia w składaniu tych
puzzli. Trzeba żyć. Nikomu Twoja samotność się nie
przyda na nic. Pozdrawiam z duuuużym plusem:))))
Aniu, przytulam sercem.
Twój wiersz zabolał :(
:((((
Tak Anno wyraziłaś najpiękniejsze uczucie - miłość.
Jakże cudownie brzmi w Twoich wersach. Miłego
spokojnego wieczoru.
przejmujący tekst
w wieloznaczności jest głęboki sens
przytulam.
Pięknie, jest czas na żałobę i smutek ale trzeba żyć
dalej i dawać radość innym.