pytając o wieczność

Dziękuję za liczne przybycie pod wiersz i za
poświęcony mu czas oraz za dyskusję. Pretensje też
mile widziane, jeżeli chodzi o mnie, to znaczy że
żyję, żyjąc i działając budzę w ludziach emocje,
zmarłym się to nie udaje, pozdrawiam i życzę miłej
nocy :)))

Ciekawa budowa, forma i treść. W ramach niezmiennej
wieczności, w środku o naszym przemijaniu.Obrazowe
przenośnie.Czarny krąg wieczności białym
wierszem.Dobry zestaw.

Tak sobie czytam Pani wiersze...i są piękne to
fakt..lecz Pani komentarze do wierszy innych autorów
zastanawiają mnie..mam wrażenie że uważa się Pani za
wybitnego znawcę w dziedzinie poezji..nie szczędzi
Pani słów krytyki ,a nie chodzi tu o to aby kogoś
zdołować..Ludzie piszą tak jak potrafią prosto z serca
i nie zawsze muszą trzymać się żelaznych reguł.Po
prostu trzeba być człowiekiem dla innych...

Przeoczyłam Panią, ale dzisiaj miałam szczęście,
dziękuję za wspaniałe doznanie przy lekturze, warto do
pani zaglądać, pozdrawiam

wiersz dobry w swojej treści dobrze Pani pisze
pozdrawiam

przeczytałam z wielka przyjemnością twój wiersz brawo!
pozdrawiam :)

ciekawy wiersz, zmusza do refleksji na celem i sensem
istnienia...jestem okruchem i wszystko staje się
wietrzne

Jestem pod wrażeniem Twojej wizji.

pytajac o wiecznosc....zatrzymujesz lekkoscia
zapisanych mysli barwa i odcieni metafor,...twoja
wizja jakby w innym wymiarze odsłania obraz
czasu....brawo...

Bardzo ciekawy wiersz.Już sam nagłówek daje dużo do
myślenia i nie mało skojarzeń-a wieczność to chyba tak
dalece jak istnieje ludzkość na świecie nie potrafi
nikt tego odpowiedzieć..powodzenia

Bardzo fajnie napisany wiersz...pozdrawiam

Niekiedy warto sobie kropnąć kielicha to i świat staje
się piękniejszy! Wódeczka jest dla ludzi. a z krytyką
byłabym ostrożniejsza.
To wolny serwis, każdy może wklejać to, na co ma
ochotę. No, chyba, że zarezerwowane dla wielkich
poetów, POETEK, ale nie zauważyłam.

pięknie wyrażone myśli...wszystko się
zmienia...doskonali...ale są miejsca, zjawiska
przyrody, które zawsze są efektywne i wręcz
urocze....zachody i wschody słońca malują śliczny
pejzaż niebu a ono z rozkoszy rumieni się wraz z
słońcem tańcząc żegna bądź wita dzień...Pozdrawiam:)

wiersz symboliczny czerwień cynobru to nieśmiertelność
poddany słońcu bez pierwiastków dobrotliwych a więc
wiary daje śmierć.Skojarzenie wprost Bardzo ładny
wiersz :)

są wiersze które przemawiają do nas w szczególny
sposób, Twój do takich należy, pozdrawiam:)