Pytania stamtąd

Piszę ten wiersz przejęta wzruszenia i łez nie kryję
zawsze gdy idą Święta pytacie jak nam się tutaj żyje
widzicie nas dobrze stamtąd i wiecie jak jest na dole
tu coraz częściej niestety targają nas niepokoje

próżno szukać sielanki teraz złe czasy przyszły
ludzie szukają szczęścia chorują i ciało i zmysły
kościół już nie jest nauką sztuczność i zakłamanie
żyć teraz to wielka sztuka pieniądz przejął władanie

świat dzisiaj jest taki dziwny pełen blasku splendoru
klimat się zmienia na inny i w ludziach mało honoru
i do mnie się zbliża powoli jesień nie złota życiowa
częściej coś tam zaboli i srebrem pokrywa głowa

lecz nie narzekam na los zajęta swoimi sprawami
często zadrży mi głos gdy Was wspominam Kochani
w swych pasjach mam ukojenie w rodzinie wsparcie i siłę
i jedno tylko życzenie by godnie w zdrowiu się żyło

myślę często nocami ten świat jest niesprawiedliwy
jeszcze tu być powinniście z nami nadal wśród żywych
nic już nie będzie jak było i już niczego nie zmienię
za wcześnie Kochani Moi jesteście tylko wspomnieniem

Autorka L.Mróz-Cieślik

autor

Podróżniczka

Napisany: 2019-11-01 Dodano: 2019-11-01 02:07:58

Ten wiersz przeczytano 1029 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie