Pytanie
Dlaczego
Ludzkim tu głosem
Nie możesz zwać Boga?
I płacz z głębi serca
nie będzie posłyszon ?
Blask kropel rosy
i duszy mej trwoga
i szmer nocnych deszczów
odejdzie donikąd?
Na zawsze już tak!
Nie możesz dać nic z się...
Choć pękło by niebo
od gromu błyskawic.
I choć w poprzek nocy
rozpala się jasno
chmur nawa gdy światło
piorunów ją żarzy.
Choć chciałem Ci oddać
trzask kropel, szum deszczów
jak tętent z dna serca
motyli, co zginą.
to jednak na zawsze
tu wraz pozostanę.
Na wieczne już zawsze...
wraz z jedną tą chwilą.
autor
zawadiaka
Dodano: 2013-07-11 19:50:51
Ten wiersz przeczytano 2377 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
wszystko przemija i ta chwila samotności również
kiedyś się skończy. wspaniały język ;)
Bóg i Przyroda obojętnie patrzą na nas. Ciekawy
wiersz.Pozdrawiam
nasze "wszystko" bywa czasem "niczym " dla kogoś...
okrutna nierówność miar...
Interesujący wiersz :)
Pozdrawiam! :)
( przyszłam tutaj za MOTOKO ;) )
Ciekawy, wart bliższej analizy:)
podoba mi sie ciekawy wiersz :)