Radosny Płomyk
Płonie w sercu mały płomyk
Płomyk ten bardzo wesoły
Wesoły aż radością tryska
A rozpala go przeważnie
W oczku pięknym mała iskra
Szczery uśmiech potęguje
Co iskierka wywołuje
No i jeszcze śmiech głęboki
Taki że aż zrywasz boki
Rozprzestrzenia go z serduszka
Tak że płonie cała duszka
Więc pociecho moja mała
Ma istotko doskonała
Śmiej się oby jak najczęściej
Do wieczora aż od rana
Aż Cię tata spać położy
Z myślą że jego dziecina
Po caluśkim dniu wariacji
Znów zasypia i jest szczęśliwa
Ojcem nie jestem aczkolwiek myślę, że bycie nim jest jednym z największych powodów do radości oczywiście nie tylko wtedy kiedy się śmieje
autor
Różolubek
Dodano: 2019-06-22 16:00:40
Ten wiersz przeczytano 1501 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
rytmiczny radosny wiersz:-)
pozdrawiam
(niepotrzebny ten dopisek na dole.)
Radosny wiersz. Moje wnusie też tak cudownie się
śmieją.
Dziękuję, praktycznie każą dobrą sugestię biorę sobie
do serca, faktycznie postaram się popracować nad
końcówką.
Również pozdrawiam :D
...dzieci tak nie piszą, więc nie jest dziecinna,
tylko dla dzieci...
poza tym, rym prosty więc łatwy do przyjęcia, przez
dziecięcego odbiorcę...
troszkę popracowałabym nad końcówką, coś w niej
szwankuje...
To tylko sugestie, pozdrawiam:))
Taka typowo dziecinna, przypadkowa rymowanka.