raj przegranych

Z myślą o Konradzie...

Myśli krążą... tysiące,
ta jedna wydostać się pragnie,
lecz czy pozwolisz jej wyfrunąć czy zginie nieporadnie?
tak bardzo bym chciała wierzyć,
że to co robię ma przyszlość,
lecz wiem, że często ten kto ma nadzieję potem kamieniem w marzenia ciśnie...
rozbite mniej bolą,
mniej od nas wymagają,
a ja znowu tchórząc zasiadam w przegranych raju...

sama nie wiem czemu...

autor

^^NiEBIeSkA^^

Dodano: 2005-07-16 23:08:26

Ten wiersz przeczytano 426 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie