Ranek.

Słońce ciepłym promykiem,
pieści moją twarz.
Uśmiecham się,
tuląc pod powiekami resztki snu.
Nucisz przy goleniu,
chociaż melodię tą znasz,
mylisz słowa,
zaczynasz od początku znów i znów.

Drżące cienie,będą tańczyć
w tym samym miejscu,na ścianie.
Ty z ręcznikiem na ramieniu,
dasz mi całusa i powiesz;
wstawaj kochanie,
kawa dla ciebie i śniadanie...

Dziękuję Ci za te wszystkie chwile...

autor

zwyczajna kobieta

Dodano: 2007-09-17 20:43:56

Ten wiersz przeczytano 640 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie