Ranne wspomnienie
Nic ci nie powiem,
Bo słuchać nie chcesz
Nie wygładzę serca
Zmarszczek, cierpienia
Ni wspomnienia nie przytulę
- zapomniałam
Dlaczego i za co
Tak bardzo kochałam.
A może za nic?
Za to, że tylko byłaś
Maleńką kiedyś cząstką mnie samej
I za to, że we wspomnieniach zostawiłaś
Ciepłe - kocham cię mamo, nad ranem.
autor
myszka3
Dodano: 2010-03-17 21:10:56
Ten wiersz przeczytano 517 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Miłość matki i córki - raz pod górkę, a raz z górki...
Zranione wspomnienie i oby takich jak najmniej.
Ładny wiersz o miłości do córki.
Wiersze o Mamie budzą we mnie wciąż emocje :)
Piękny wiersz...wspomnienia to czasem wszystko co nam
zostało.
Mimo wszystko masz piękne wspomnienia. One sprawiają,
że budzą się w Tobie emocje i powstają wiersze takie
jak te. Ten trafia do mnie i do mojego serca.
Pozdrawiam Cię myszko3:)