Razu pewnego...

Pewnego razu,
o wieczornej porze,
spotkałam chłopa,
co w polu orze.

Miał stary kapelusz
i nowe kalosze,
a co go sprowadziło,
już wam donoszę.

Podszedł on do mnie,
ukłonił się nisko,
przedstawił swe zamiary
i swoje przezwisko.

Następnie podziękował
i odszedł w siną dal,
ja poszłam na północ,
zarzucając swój szal.

A czego chciał moi rodacy?
On po prostu szukał pracy!

autor

serene

Dodano: 2007-01-07 00:09:08

Ten wiersz przeczytano 559 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie