Refleksja niedojrzałego poety
Zasiać się w poezję,
zapuścić korzenie
i wyrosnąć drzewem,
i wreszcie skamienieć.
Niech po lat milionie
cieszę czyjeś oko.
Dziś zdecydowanie
za wcześnie mnie kopią.
autor
wielka niedźwiedzica
Dodano: 2016-08-02 10:19:41
Ten wiersz przeczytano 1948 razy
Oddanych głosów: 54
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (71)
dobre podoba mi się serdecznie
pozdrawiam
świetna ironia...myślę, że znacznie wcześniej będziesz
cieszyć czyjeś oko, a może już;):) pozdrawiam Dorota
Bardzo przyjemny wiersz :) Pozdrawiam i daję plusik :)
Super, bardzo mi się podoba WN. Serdeczności:-)
już tu byłam Dorotko i że drugi raz - z
przyjemnością:) Lubię Twoje wiersze.
Super Dorotko nic dodać nic ująć
Pozdrawiam z usmiechem :)
Fajne :)
Pozdrawiam
super:)
;-) no i parsknęłam śmiechem, doskonałe dwuznaczności
:-) brawo Dorotko :-)
Ból z poezją nierozłącznie związany
Bardzo na tak :) Miłego dnia
Super :)
Niedoceniony za zycia, dopiro po smierci, zostaje
wielkim Poeta, muzykiem, czy tez malarzem:)
Tok to juz jest.
Dobry wiersz, refleksyjny. Pozdrawiam serdecznie,
dobranoc.:)
Brawo:) Podoba się.
podpisano: pokopana
ale podleczona:)))
Witam,
serdecznie dziękuję za pozytywny komentarz.
Przyjemność dzielenia z innymi radości jest moją cechą
- czasem wykpiwaną.
Tym większa radość...
Twój wiersz b. mi się podoba.
Gdybym potrafiła byłabym zazdrosna.
Taki prosty w przekazie i odbiorze, a tak wiele w nim
poezji.
Czy wolno mi ponarzekać?
Nie czekam na odpowiedź tym razem.
1.dlaczego poety ,a nie poetki
2.pozostań drzewem oliwnym - nie skamieniej
3.Skarżysz się na kopniaki - nie czuję się winna, ąle
co ja mam powiedzieć?
Serdecznie pozdrawiam.
Spokojnej, dobrej nocy.
/+/