Refleksja niedojrzałego poety
Zasiać się w poezję,
zapuścić korzenie
i wyrosnąć drzewem,
i wreszcie skamienieć.
Niech po lat milionie
cieszę czyjeś oko.
Dziś zdecydowanie
za wcześnie mnie kopią.
autor
wielka niedźwiedzica
Dodano: 2016-08-02 10:19:41
Ten wiersz przeczytano 1940 razy
Oddanych głosów: 54
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (71)
Ironicznie ale i refleksyjnie. Ładnie ujęta wartość
dążenia do doskonałości.
Pozdrawiam:)
Co za ironia...dobrze się w pierś uderzyć, gdy
wcześniej się komuś dokopie...taka to zmienność
nastroju w poezji...i w autorze...pozdrawiam
Daj sobie luz.
Przecież pięknie piszesz.
Dobre:)
Ironicznie, ale i z refleksją. Podoba mi się :)
:))
a potem
wykopią
jak "czarne złoto"
w piecu napalą
ogrzeją się
Dobre...:)
Skromnie:):)
Pozdrawiam Dorotko:)
Doris,ja mam całkiem podobne myśli.Jak to wszystko
kiedyś pierdyknę,to ino się zakurzy...
Pozdrowionka.
Świetne słowa...
pogodnego popołudnia:)
dzięki i poprawiony.
Ciekawa refleksja! Pozdrawiam!
Suuuper - Wielkie słowa :) od Wielkiej Niedźwiedzicy z
pewnością wielkodusznie - podoba się - pozdrawiam.
:))) Dziękuję za uśmiech.
Miłego dnia, Dorotko.
:)) Cierpliwy ten poeta, a jego dzieła nie należą do
niecierpiących zwłoki. Miłego dnia:)
Oj tam, oj tam, skromność cnota, masz swój
niepowtarzalny styl, zatem brawo, pisz, twórz, bo
takie Poetki prawo:)))
Hehehe ALE SIEM RYMŁO