Rejs ludzkich uczuć
Jak szum morskich fal
Przez wiatr rozkołysanych
Skowronka trel srebrny
Gałęzi tenora...
Wstęga złocistych promieni
Przez słońce rozsyłanych
Roziskrzonych iskier
Niebiańska aureola
Nuty, dźwięki ciche
Wędrują w przestworza
Łapane przez serca
Uczuć instrumenty
Być może wpadają
Do ludzkiego morza
Płyną, nie straszne im są
Życia odmęty
Pabianice 19.06.2010
autor
Paweł Wosiak
Dodano: 2010-06-20 14:14:34
Ten wiersz przeczytano 712 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
każde dnia wypływamy w taki rejs na morza naszej
nieznanej codzienności...aby wieczorem zawinąć do
portu naszych marzeń...dobry wiersz...pozdrawiam..
Przypomniał film "Rejs" :)..a "niestraszne" połącz
:).. M.
proponowałabym strofy 4 wersowe i zniesienie wielkich
liter, ale to tylko drobiazgi techniczne, lekki, z
dystansem, o czymś - nie pustosłowie, pozdrawiam
każdy rejs ma jakiś cel...ważne by dopłynąć do
właściwej przystani, ładny wiersz
super wiersz...podoba mi się...pozdrawiam
witaj, uczucia płyną, płyną mimo fal morskich odmętów,
czasem gasną, nie lubiąc złudnych zakrętów. ładnie,
pozdrawiam.
do Ciebie świat należy:) pozdrawiam serdecznie.
Czasami zastanawiam się, jaki byłby świat bez uczuć...
Nie straszne ludziom burzliwe odmęty, tym bardziej
jeśli pozostały tylko życia fragmenty i ... poezja.
Ładne.....po prostu................