ręką unoszę

msz
podnoszę

z ziemi kłos ciężki,
dojrzały chlebem
ziarnko do ziarnka -
ciułam,bo mam potrzebę

śnię nieraz nocami,
że bieda mnie dopadła.
przerażona bez jadła
wiem,ubóstwo czasami

z nas okrutnie drwi;
na bruku bogacz się usadowił
i żebrze o grosz wdowi
w pałacu z tektury żebrak śpi.

Dobra refleksja, bardzo.
Pozdrawiam:)

dobra mądra refleksja
pozdrawiam

Witaj Celino! Przemyślany masz problem!
A mnie się kojarzy z przypowieścią o bogaczu i Łazarzu
:)

Albo dzięki.

dla mnie ostatnia strofka z rymem, bez /ale/...
super:)

I to jest piękne ..gdy żebrak w pocałunku śpi .. a
bogacz prosi o grosz ..jak może się karta życia
odwrócić .

Dobranoc .

Dobrej nocy. Dzięki za podszept.

Teraz jest fajnie:)
pozdrawiam i dobrej nocy:)

Ja nigdy nie ośmieliłabym się Halinko uważać mojego
pisania za coś ważnego. Jednak te teksty widziała
bardzo dobra pisarka i krytyk i to ona się w nich
czegoś dopatrzyła.

Pięknie:)

Święta prawda

bardzo madre slowa pozdrawiam

wiesz, te nasze pierwsze wiersze... może szły tam
gdzie trzeba

warsztat - warsztatem, ale trzeba samemu drogę znaleźć
i zbyt ślepo nie wierzyć podpowiadaczom

Być zawsze sobą, pisać w zgodzie ze sobą. Miec czasem
gdzieś czyjąś krytykę.
To moje osobiste przemyslenia. Absolutnie nie piszę o
Twoich wierszach. Ogólnie. I nie bać się
eksperymentować. Tak mi ostatnio ktoś poradził
i pochwalił, że próbuję różności:)))
I tematyką i formą(myślę: a co to forma???:))))))

wrócę zobaczyć co wymodziłaś:)

Halinko 2007 rok, O Beju wtedy nawet nie słyszałam.
Poprawię a literówka bo piszę z 4 osobami na fb i nie
zauważyłam.