Remanent myśli
Zmęczeniem nabrzmiała głowa
Chce w myślach zrobić remanent
Te stare wyrzucić w niwecz
Dla nowych stworzyć testament
Te piękne, pełne miłości
O życiu, że żyć się chciało
Niech w tobie miła zagoszczą
Bo chwil mi z tobą wciąż mało
A inne, pełne radości
Przez nasze dzieci utkane
To myśli co sensem życia
Beztroską są rozbrykane
Nie ma już miejsca dla gorzkich
Co czasem krtań zaciskają
Trzeba wyrzucić w niepamięć
Naszej wnuczki rączką małą
Z pamięci bajka niech wita
A w sercach miłość rozbrzmiewa
Naszą przyszłością są dzieci
Dla nich niech dusza ma śpiewa
Komentarze (25)
Nasze pokolenie też wcześniej było nadzieją na lepszą
przyszłość, ale czy wszyscy temu sprostaliśmy? Tak czy
siak naszym wnukom drogę utorowaliśmy. Adelo, ślę
pozdrowienia :)
piękna refleksja...niech dla nich dusza śpiewa:)
pozdrawiam serdecznie
Dla nich żyjemy .Kocham Cię życie
choć tak często psiocze.
o tak przydał by sie taki remont
pozdrawiam
Świetny :)
Pozdrawiam.
Bardzo ładnie, z miłością do życia.
Pozdrawiam serdecznie Adelo.
-- tak.. moją przyszłością też są dzieci, bo to
jedyny skarb jaki mi pozostał...
-- pozdrawiam ciepluteńko...
Optymistycznie z miłością i nadzieją, to nas trzyma
przy życiu, bo czy jest coś wartościowszego niż
rodzina? Pozdrawiam dobrą energią:)
Bardzo melodyjnie i prawie wiosennie, z dużym
ładunkiem pozytywów. Niesie dobrą energię.
Ładny, refleksyjny wiersz. Pozdrawiam:)
Bardzo dobry wiersz z ładna refleksją. Pozdrawiam:)
Udany wiersz, trochę rytmiczność kuleje, ale sam
pomysł i puenta bardzo dobra.
Pozdrawiam serdecznie:-)
Ładnie to ujęłaś Adelo. Ja chyba też muszę zrobić
remanent:)Miło było przeczytać:)Pozdrawiam:)
w drugiej... zmieniłbym kolejność np
bo chwil mi z tobą wciąż mało albo bo z tobą chwil
mi... i ostatni w czwartej jakoś mi nie leży, ale
całość podobasię. miłego...
Może i ja zrobię wreszcie taki super dokładny remanent
...:)
Bardzo fajny wiersz napisałaś :)
Pozdrawiam pogodnie Adelo :)