Reminiscencja

Gdy zniknęły wojny chmury,
zaświeciło wszystkim słońce,
naród dźwigał nowe mury,
choć budulec był gorący.

Na socjalizm postawiono,
chciano dać każdemu równo,
więc kulturą nas karmiono,
bo czym innym było trudno.

Budowano więc pałace,
gdzie świeciły łyse glace,
blaskiem też płonęły gwiazdy,
propagandę słuchał każdy.

Tam tańczyły robotnice,
by nie chodzić na ulicę,
hymny pieli starsi,dzieci,
zamiast przeszukiwać śmieci.

Biedny Polak bez pieniędzy,
nie dał zepchnąć się do nędzy,
politykę znosząc karnie,
spędzał żywot kulturalnie.

Polska nacja,racja stanu,
tak niezłomnym argumentem,
zapanował stan wojenny,
nad ojczystym firmamentem.

Nagle zrywy ku wolności,
nadszedł czas Solidarności,
wiatr od morza powiał mocno,
naznaczony gdańską stocznią.

Bardzo szybko kraj się zmieniał,
dorastały pokolenia,
dochodząc szybko do wniosku,
jak reformy to po polsku.

Nagłe takie pociągnięcia,
niosą w sobie i przegięcia,
jedni szybko się bogacą,
inni na tym zwykle tracą.

Już nie było sentymentu,
dla partyjnych i agentów,
biznesmenów z pomysłami,
jak fiskusa otumanić.

Na to wszystko miały wpływy,
rządy nowych sprawiedliwych,
rozliczaniem nas raczyli,
lecz jak zwykle przesadzili.

Teraz kolejna reforma,
mocno wdraża ją Platforma,
lecz do wszystkich nie dociera,
bo hamuje ją afera.

I jak zawsze koło losu,
krąży wokół wrót patosu,
wiatr dmie mocno, aż dziw bierze,
że znów wieje na Wybrzeże.

No i kończy się historia,
lotu reform trajektoria.
lecz niedługo całkiem serio,
będziemy już w strefie euro.

Jaka przyszłość ,co nas czeka,
mocno nurtuje człowieka,
lecz jak wierzy polska nacja,
że zwycięży demokracja.

Teraz,choć narzekań wiele,
wierzmy w ludzi przyjaciele,
jeśli Bóg da wsparcie,wiarę,
Polak zrobi doskonale.

autor

wibo

Napisany: 2009-10-20 Dodano: 2009-10-21 00:10:02

Ten wiersz przeczytano 1312 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie