(r)ewolucjonizm

Amor, dobranoc. :)

Windston, miło że zajrzałeś w wiersz.
Pozdrawiam :)

mily, nigdy nie pitolisz, tylko szukasz własnej
interpretacji :)
Miłego dnia :)

Bardzo ciekawe pozdrawiam serdecznie;)

Całe życie się uczymy. Raz nas głaska, raz przywali
(życie czy ktoś ;))
Ale nie dajmy się, tylko dawajmy :)
Pozdrawiam z podobaniem Eluś :)
Mam nadzieję, że nie pitolę ;)

Re: Ela,
tak w sumie to dobry podział tych kategorii
stosujesz...
Co do tego, że warto poznawać różne formy, też tak
uważam, dlatego na beju często bawiłam się i nadal
jeszcze bawię w tzw eksperymenty, czyli formy których
nie próbowałam wcześniej.
To tutaj napisałam pierwsze tautogramy, pantum,
villanelle, tautopantum, sonety, tautosonet,
parafrazy piosenek, kolejny akrostych, pierwszy
napisałam lata temu, ale nie widzę konieczności
wiecznego udowadniania tym, co np nie czytali żadnego
mojego tautogramu, czy sonetu, że umiem napisać
kolejny, jeśli nie czuję takiej potrzeby.
Jeśli czegoś próbuję, to sobie chcę udowodnić, że mogę
się z daną formą zmierzyć, a później nie zawsze chcę
to mierzenie się z nią kontynuować.
Co do wierszy białych,
też mam ich parę na swoim koncie, ale mało, nie czuję
się w tej formie dobrze, bo jest jakby wbrew mnie,
czasem się w nią zabawię, ale chyba się z nią nie
zaprzyjaźnię, bo to tak jakby ktoś wsadzał na siłę
ciasne buty, w których czuje się niewygodnie, to nie
moje ja, a ja chcę być z nim w zgodzie, no chyba, że
się w tej formie kiedyś lepiej poczuję,
ale chyba tak się nie stanie...
Co do narzędzi, tak masz rację, że trzeba je mieć,
zauważyłam też, że są tacy ich używają wybiórczo, nie
mówiąc już o tym, że msz ich narzędzia warsztatowe są
ubogie, ale chętnie ganią cudze, różnie ro z ludźmi
jest, oczywiście jeśli ktoś jest wszechstronny to też
uważam, że to zaleta, a nie wada.
Pozdrawiam, miłego dnia życząc Elu
P.S Msz białe wiersze na ogół są popisem formy nad
treścią, a treść niekoniecznie jest w nich ważka, ale
nie zawsze tak jest, rzecz jasna, nie ma na to reguły,
bywa, że jest jedno i drugie również dobre.

Sprawdzam dwa razy, może się pomyliłem i znów wszedłem
na stronę
Ewy. Wiersz bardzo mi się podoba tylko by w pełni go
zrozumieć, ba napisać sensowny komentarz, potrzebuję
mocnej kawy i Twojego wsparcia O PANI!
Czasem pod wierszami Ewy, muszę poświęcić wiele czasu,
wypić drinka zajrzeć do TU I TAM by zrozumieć cały
sens przekazu!
Jednak przyznam z przyjemnością
jak zawsze odwiedzam!
:)
Pozdrawiam ciepło!
Ukłony!

jesion, więc miej niegasnącą odwagę :)
Pozdrowienia :)

nie przestraszy mnie nic
Kłaniam się uśmiechając(:

I ta droga jest niezmiennością w nas, AF :)
Pozdrowienia :)

Ciągłe cykle, ciągłe koło...niby zmieniamy się , ale
zawsze przechodzimy przez tą samą drogę :) pozdrawiam
serdecznie :)

Aniu, Twoje obserwacje są zasadne. Tez to obserwuję
(własny przykład).
Miło mi, że skomentowałaś.
Dobrego dnia życzę :)

Często zauważam że cały czas ewoluujemy, bywa że
emocje są jak wahadło - od zarzewia przez ból do
chłodu i z powrotem. Za jakiś czas zupełnie inaczej...
I tak jak w puencie - mi nie minie :)
A wiersz się podoba.
Pozdrawiam Elu :)

Jacku, skoro wysupłałeś z tekstu warstwę "rozkoszy",
to zrozumiałe, że z przyjemnością... ;)))
Dziękuje Ci za zatrzymanie się i odniesienie :)

Grażynko, ja skwituję krótko:
odrzucam w ocenie wiersza kategorie:
biały, wolny, rymowany, sylabotoniczny, tradycyjny,
współczesny... Dla mnie kategorie, to:
- dobry
- kiepski

A co do uprawiania rozmaitych form, to uważam, że nic
bardziej nie wzbogaca i nie doskonali pióra, jak
umiejętność okiełznania każdej formy - dopiero wtedy
możemy mówić o solidnym warsztacie.

Pozdrawiam i miłego dnia życzę. :)


PS. A do odbioru poezji nie wystarczy jej jakość -
umiejętność czytania jest zależna od posiadanych przez
czytelnika "narzędzi" do tegoż.