ROCZNICA
To już dwa lata a wciąż tęsknię
krzesło przy stole skrzypi puste
w sypialni natłok cichych westchnień
przywykłam już do krzywych luster
wnuki mi dają zapomnienie
czas zabijając choć na trochę
zanim jak ty się stanę cieniem
zanim jak ty się stanę prochem
czy się spotkamy? Marzę o tym
gdzieś gdzie się z niebem łączy ziemia
w miejscu gdzie nie ma już tęsknoty
a szczyty serc drżą od wzruszenia
(ludzie wychodzą na spacery
kaczory czubią się zazdrosne
kwiaty obsiadły wszystkie skwery
a ja alergię mam na wiosnę)
Komentarze (52)
Piękny, poruszający wiersz.
Niestety, tęsknota pozostanie stałym towarzyszem.
Dobrze, że choć na chwilkę wnuki potrafią dać
zapomnienie.
Pozdrawiam Anno
Marek
Dwa lata to niby dużo, ale tak naprawdę to krótko.
Wiem coś o tym...
Wiersz bardzo dobry, wymowny i wzruszający.
Pozdrawiam ciepło, Aniu
i życzę byś nie dawała się złym myślom, z pewnością
różne zajęcia, w tym te z wnukami i te wierszowane w
tym pomagają.
Współczuję. Jednak z tym, czego nie możemy zmienić,
należy się pogodzić.
Wzruszyłam się czytając Twój smutny, poruszający
wiersz.
Takie rocznice przywołują wspomnienia.
Ale Ty trzymasz się dzielnie i nie użalasz nad sobą.
Tryskasz humorem i mądrością w swoich wierszach, a
szczególnie we fraszkach.
Tak trzymaj!
Pozdrawiam Cię serdecznie :)
Głęboki, piękny wiersz!
Poruszyłaś i to bardzo...
Tęsknota za Ukochanym jest wieczna.
Przesyłam moc serdeczności
Rozumiem ten wiosenny czas - tak wielu jest wśród nas
w podobnej sytuacji, lecz jak powiadają - człowiek
jest mocny, a Kobieta jeszcze bardziej.
Rozumiem ten wiosenny czas - tak wielu jest wśród nas
w podobnej sytuacji, lecz jak powiadają - człowiek
jest mocny, a Kobieta jeszcze bardziej.
Tęsknota nie zna granic.
Kto powiedział, że po odejściu kończy się miłość?
Nic podobnego, ta może być wieczna.
Pozdrawiam ciepło poruszona wersami...
poruszyły mnie słowa tego wiersza
Poruszające serce wersy, pozdrawiam ciepło.
Wzruszający...i pełen tęsknoty
Nigdy się nie przestanie tęsknić.
Maj to najpiękniejszy wiosenny miesiąc, a jednocześnie
najsmutniejszy dla mnie też.
Wzruszająco i pięknie.
tak, to przykre kiedy wiosna kojarzy się z
pożegnaniem...
Piękny i wzruszający, na wierzę w taki spotkania...
Pozdrawiam serdecznie.
Pięknie!