Rogata dusza
Jestem u Twoich bram
stoję i czekam
nie wiem czy wejść mam
czy na Twoją zgodę poczekać
Przewracasz kartki życia mego
i cóż w nich widzisz?
zaglądasz do notesu swego
a mnie tam brak
Pokorna nie byłam
przed losem nie uklękłam
jak chciałam tak żyłam
nikomu do tego nic
Chyba pomyliłam drogi
przecież nie chce tam wejść
dzień i noc w zdarzenia ubogi
ja swoją ścieżkę już mam.
autor
Wieslawa
Dodano: 2015-04-11 19:34:09
Ten wiersz przeczytano 688 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Ciekawie piszesz rogata duszyczko:)
Pozdrawiam niezwykle serdecznie-:)
Każdy ma swoją księgę.Pozdrawiam:)
Ciekawi mnie co tam zapisują na mój temat.Ciekawe
refleksje. Pozdrawiam
Dołączę do komentarza Gregcem. Pozdrawiam
Dołączę do komentarza Gregcem. Pozdrawiam
Ciekawa refleksja skłaniająca czytelnika do
przemyśleń. Miło było przeczytać:) Pozdrawiam:)
każda ma swoją księgę
Piotr święty ją pisze w niebie
nie będzie musiał się pytać
jak nas powoła do siebie!