ROMANTYCZNA SCENKA W OSTATNI...
... a mnie jest szkoda lata i letnich miłych wspomnień ...
Porwał zefirek w objęcia motylka,
nad łąką szaleli dobrych minut kilka,
i w wirze tanecznym tak się zatracali,
że mieszkańcy łąki - stali oniemiali.
Świerszcze na skrzypcach, na basetlach
bąki,
grały im zbiegłszy się z przekwitłej już
łąki,
a strumyk co po cichu wiódł flirt z
paprociami
przestał szemrać i zagrał koncert z
kamieniami.
Trwał taniec spełnienia i wirtuozerii,
figur tak przemyślnych oraz pikanterii,
że motylek w ekstazie po prostu
omdlewał,
więc zefirek troskliwie skrzydełka
owiewał.
Czym by się skończył - taniec ekstatyczny
gdyby słońce ogrzewając ten obraz liryczny
nie schowało swej buzi pod chmurną zasłonę,
koniec lata obwieszczam szepnęło
zmartwione.
Ucichły świerszcze, przestały grać bąki,
a oni opadłszy na kobierzec łąki,
pozostając w objęciach zmęczeni zasnęli,
będą spać do wiosny pod pierzyną z
bieli.
zdzisław
Komentarze (12)
/...i mnie jest szkoda lata i letnich miłych
wspomień.../, śliczny wiersz, czyta się tak lekko, jak
lekki jest lot motyla :)
To już naprawdę koniec lata,
świetny wiersz na pożegnanie, a mi też bardzo szkoda,
że to już koniec.
Pozdrawiam:)
Ładny wierszyk,
szkoda lata
ciekawe kto pozaplata
warkocze z liści
szelestem zwabi
piękne ptaki
stada żurawi
do zimy mam czas
szepcze jesienny las...
Pozdrawiam cieplutko.
piękny obrazek zamierającej jesienią przyrody szkoda
,że człowiek nie może przespać zimy
I w ostatnim wersie postraszyłeś już pierzyną z bieli,
a przecież jeszcze czas złota i brązu
dla motylka to ostatnia chwilka, zaś dla zefirka
to jeszcze sobie może pozwolić by poswawolić.
Ostatni dzień lata. Jutro Pani jesień już będzie
spacerować. Potrafisz doskonale malować obrazy
słowami.
mam nadzieję że ten motylek był innej płci niż zefirek
- chociaż....pewności do końca nie mam...ha ha!
Fantastyczny i tak dobrze sie czyta.
:-) aż się uśmiechnęłam, bardzo piękna i romantyczna
scenka na pożegnanie lata :-)
Piękna poetycka scenka z ostatniego Dania Lata A.D.
2011r.+]
Super wiersz. Lekko, zwiewnie, romantycznie. A po
zimowym śnie znowu wszystko obudzi się do życia.
To najpiekniejsze z najpiekniejszych pozegnan lata!
Wspanialy wiersz.Pozdrawiam cieplutko.+++