Róża nad Twym grobem

www.eveninger.net

Odwracam wzrok od szyb płaczących -
W ciemności grzmot jak krzyk, jak zew...
Dwie świece płoną w porywach drżących,
W mej głowie szumi żałobny śpiew.

Szare kamienie milczą i mokną,
Cmentarna furta skrzypi na wietrze.
Rozbity, słaby otwieram okno...
Płonę, umieram – Bóg wie co jeszcze!

W snach powracają stare obrazy...
To poszarpane strzępki tych dni,
Kiedy łamaliśmy prawa, zakazy
Na przekór wszystkim – dwie wolne skry...

Wychodzę w mrok – deszcz siecze oczy –
Mijam ulice, domy i drzwi.
Czy dziś utonę w tej czarnej nocy?
Czy może serce dziś pęknie mi?

Staję przed bramą, przede mną cmentarz:
Las krzyży, imion, modlitw i skarg...
W mej dłoni kwiat – milczący brewiarz –
Czerwone płatki – dotyk Twych warg...

Ruszam przed siebie między kamienie...
Sarkofag, krypta, kapliczka, krzyż...
Na końcu drogi czeka wspomnienie:
Deszcz, chłód i krzyki, Ty cała drżysz...

Staję nad grudą rozmokłej ziemi.
Szary krucyfiks, Twe imię, znicz...
Powoli klękam i kładę różę,
Potem odchodzę – nie mówiąc nic...

Grudzień '02 Z tomika "In Nomine Casiopeia"

autor

Marcin Wieczorek (Eveninger)

Dodano: 2008-05-21 21:17:03

Ten wiersz przeczytano 493 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie