Rozłąka. . .

Kochaj póki możesz, kochaj teraz ! Bo jak nie teraz to kiedy, jak nie tu to gdzie, jak nie Ty...to kto?

Było ich dwoje
Ona i on
Ich miłość była przejrzysta jak łza
Była tak silna jak wielka skała
Miała być wieczna i odporna na wszystko
Przy Bogu przysięgi i ślubowania
Obietnice miłości
Wierności
Oddania
Lecz pewnego dnia...
Ona odeszła
Już nie wróciła lecz on wciąż wierzył, że ją odnajdzie
I powtórzy przysięgę
Że ona powie jak bardzo go kocha
Lecz nie wróciła i już nie powtórzy, że aż do śmierci
Że aż po grób
W końcu ją spotka
I to bardzo szybko
Bo pójdzie w jej ślady
I pokona śmierć
Jedyną rzecz, która ich rozdzieliła

Kochanie to nie polega na wyborach, kochanie to dar, który z czasem mija. Jest jak maszyna, która długo nie używana traci swoje właściwości. . .

autor

KaRoLa=)

Dodano: 2005-10-12 20:17:36

Ten wiersz przeczytano 543 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie