Rozmowa z...
Zosiu gdzie jesteś?
Czy nadal błądzisz po drugim brzegu?
A może idziesz ścieżką do tronu
Chrystusa zmartwychwstałgo?
Chciałabym wiedzieć lecz nie odpowiesz.
Umilkł telefon, nieważny email,
a moje oczy wpatrzone w niebo
płoną modlitwą wieczną za ciebie.
Trudno zapomnieć, tyle zrobiłaś -
darzyłaś dobrem większym niż miałaś.
Tak zawsze chętna mimo niemocy,
gotowa wesprzeć, schować w ramionach.
Twój czas przeminął, poszłaś w zaświaty
-
trudno mi zgłębić tę tajemnicę.
Kiedyś po śladach pójdę za tobą.
Ale czy wyjdziesz? Gdzie jest granica?
Komentarze (27)
Wspaniały wiersz!
Pozdrawiam serdecznie Celinko:)
Kiedyś poznamy odpowiedzi na Twoje pytania.Bardzo
dobry i poruszający wiersz.Pozdrawiam serdecznie.:)
WZRUSZAJĄCY WIERSZ. POZDRAWIAM:)
wzruszające słowa
Piekny bardzo poruszający i wzruszający wiersz Bardzo
mi się podoba mimo bardzo blesnego tematu
Pozdrawiam serdecznie Celinko :)
Znam, wiem, pamiętam :)
Ninko bo to wiersz o Zosi, którą i Ty znasz
Dobry i piękny wiersz. Poezja tego wiersza przekracza
tę granicę, o którą pytasz.
Pozdrawiam :)
Bardzo wzruszylas, swoim wierszem,
Bliscy, ktorzy odeszli, zawsze sa w naszych sercach.
Pozdrawiam serdecznie,:)
Dziękuję bardzo za komentarze pod bardzo osobistym dla
mnie wierszem. Pani Zofia była bardzo serdeczną i
bliską mi osobą. Kiedy jest mi źle zawsze szukam jej
dobrych, kochanych oczu chociaż ona już nie chadza po
tym świecie. Jej siła umacnia mnie i podnosi na duchu.
To także wielka poetka, która i we mnie czegoś się
dopatrzyła.
Wiersz bardzo mi się podoba!
A odpowiedzi łatwo można znaleźć...Nie są ukryte.
Pozdrawiam :)
przemijanie ...wszyscy Tam podążamy i to jest jedyna
prawda....
pozdrawiam serdecznie:-)
zawsze bliscy zostają z nami w pamięci:)
Pozdrawiam:)
Celinko, Aleksander Dumas powiedział kiedyś
"Zmarli przyjaciele nie spoczywają w ziemi, ale żyją w
naszych sercach; tak Bóg chciał, abyśmy nigdy nie byli
sami..."
Wzruszyłaś.
Wzruszający wiersz Celinko, bliscy wciąż żyją w
pamięci...