Rozmowa

„A pamiętasz tego Małego Chłopca?
Stał pod daszkiem kiosku, bo padał deszcz
a i tak można było zobaczyć, że płacze.
Łzy spływały mu po policzkach
pomiędzy strużkami deszczu…

Pamiętam…

A pamiętasz tego Bezdomnego Żebraka?
Wyciągnął dłoń nie po pieniądze
ale po chleb, który był w siatce.
Był inny niż wszyscy – cierpiał naprawdę.
Chciał chleba a nie pieniędzy…

Pamiętam…

A pamiętasz tego Młodego Chłopaka?
Pobili go w bramie kamienicy
i zabrali portfel i komórkę
Dwóch wyrostków w kominiarkach
wcale nie starszych od niego…

Pamiętam…

Więc czemu nic wtedy nie zrobiłeś?

Jestem już dziś bezsilny i… bezużyteczny…”

Tak skończyła się moja rozmowa
z ludzkim Sumieniem.

Zastanówmy się nad sobą i innymi...

autor

Przemęczony życiem

Dodano: 2007-02-15 06:17:42

Ten wiersz przeczytano 421 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie