Rozmowa z Bogiem...

-Boże, gdzie ukryłeś Twój wielki dar miłości,że nie wszyscy jej doświadczają?
-Ona chodzi po każdej ulicy, znajduje tylko tych, którzy naprawdę jej szukają.
-Czemu, mój Panie, pozostawiasz zagubionych żyjących w beznadziei, bez pomocy?
-O to się nie martw,wkrótce się odnajdą, chociażby w ciemnościach zimnej nocy.
-Powiedz mi, Tyś wszechwiedzący, co z moimi bliskim, którzy świat już opuścili?
-Oni ? Hmm...ostatniej nocy bardzo dobrze ze mną się bawili...:-)
-Czyli wszyscy są przy Tobie, już na zawsze, przez całe życie wieczne będą w Niebie?
-A jak inaczej ! Nie czytałaś biblii?
przecież obiecałem was wszystkich w końcu wziąć do Siebie !
-To co my tu, na ziemi, którzy jeszcze żyjemy, robić mamy,żeby dostapić Twej niebieskiej bramy ?
-Jak już powiedziałem, sprawiedliwość, miłość i dobro, i nie grzeszyć, słuchać wciąż Taty i Mamy...
-Czyli mamy żyć nadzieją ? Mamy wierzyć w wieczne życie?
-Tak tak, ale nie pytaj mnie o tyle, muszę isc już przecież...
-Dobrze ! Ale Panie Tyś tak mądry ! Powiedz, co się z nami stanie?
-Chciałoby się wiedzieź ! Phi...powiem, kiedy czas nastanie ! Aha ! Weź błogosławieństwo na pożegnanie !

autor

Nathalia

Napisany: 2006-12-11 Dodano: 2006-12-11 09:05:07

Ten wiersz przeczytano 580 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie