Rozmowa z lustrem
Zostanie po mnie pusty dom co go tworzyłem
dla rodziny
A w domu każdy pusty kąt i garść orzechów
stare miny
Jesienią jeszcze kupka liści z drzew które
kiedyś posadziłem
I wszystko to co ktoś tam przyśni
I może czyjaś krótka myśl że byłem
Zostaną jeszcze różne chwile które po
wierszach są utkane
A może tu się strasznie mylę bo wiersze
będą wyrzucane
Ale ja będę już wśród gwiazd pobierał
gwiezdne swe nauki
A Pan przypomi jeszcze raz po tobie będą
przecież wnuki
Kunice, 02.01.2022
Komentarze (13)
jak są wnuki to i nadzieja, że cząstka nas wciąż żyje
i żyć będzie.
Troche smutnawa refleksja, ale dobrze napisana.
Szczera rozmowa.
Jezeli zrobilismy max w zyciu... beda o nas pamietac!
:)
Pozdrawiam serdecznie :)
"A Pan przypomi jeszcze raz po tobie będą przecież
wnuki" - 'n' gdzieś uciekło, ale w wierszu racja nie
uciekła i rzeknę, że z zainteresowaniem go połknęłam.
Lustro tylko odbija, obraz a nie słowa.I wszystko
odwraca, taka z nim rozmowa.Cała jest nadzieja, w
gwiezdnej edukacji, no i w naszych wnukach.Zgadzam się
z twym wierszem,
w nim 100% racji. No to cóż...
Piękny refleksyjny wiersz, pozdrawiam serdecznie:)
Wnuki to osłoda starości ... Podrawiam Cię serdecznie
Miechu :)
Głęboki wiersz. Myślę, że pozostają po nas geny
przekazane potomnym, ale i energia, którą
przekazaliśmy innym.
Pozdrawiam serdecznie życząc zdrowia i wszystkiego co
najlepsze w nowym roku.
Dzieci i wnuki to najważniejsza rzecz na świecie. To
sens naszych działań i trosk. Co może być
piękniejszego od tego gdy wnuk weźmie za rękę lub
usiądzie na kolanach.
Samego dobra w nowym roku. :):)
Piękny i mądry wiersz o przemijaniu. Myślę, że jednak
coś zostanie, może chociaż kilka wierszy. Pozdrawiam
:)
Rozmowa z lustrem świadczy o samotności albo rozmowa z
samym sobą jako podsumowanie minionych lat...
ciekawie i refleksyjnie :) Pozdrawiam ciepło :)
Twój wiersz odczytałam jako próbę rozliczenia się z
życiem. Osobiste i bardzo autentyczne refleksje.
PS. Twoje wiersze nie będą wyrzucone.Są mądre i cenne.
Wszystkiego dobrego w Nowym Roku :)
Ładnie refleksyjnie z nutką optymizmu.
Zawsze coś pozostaje po nas, choćby pamięć
najbliższych...
Pozdrawiam serdecznie :)