Rozmowa z mistrzem Janem
Rozmowa z mistrzem Janem
Jan Kochanowski, największy polski poeta
I wieszcze innych epok, choć klasa już nie
ta,
Z pewnością biedni w grobach by się
przewracali,
Gdyby współczesną polską poezję czytali.
Mistrzu, piękną polszczyzną się
posługiwałeś
I prostymi, zwykłymi słowami wzruszałeś.
Lipa czarnoleska i radość, i cierpienie,
Niczym muza poezji niosły ci
natchnienie.
Choć pięć wieków temu, wielki poeto,
żyłeś,
To wiersze z rymem i z rytmem cudne
tworzyłeś.
I nagle słyszę tyczące rymu pytanie.
Wydaje się z góry; czy to ty, mistrzu
Janie?
Jam, czemu się dziwisz, że ja rymy
stosuję?
W wierszu czyli mowie wiązanej się
rymuje.
Znaleźć rym – rzecz łatwa, to zabawa
słowami.
Dlatego wielu mianuje się poetami.
A gdzie treść, forma i nawet ów rytm
wspomniany?
Wreszcie dar boży, nielicznym
ofiarowany?
Z tego dopiero perły poezji powstają
I w umysłach i sercach ślad
pozostawiają.
Ojcze polskiej poezji, ująłeś to
pięknie.
Prawda, że czytając twe wiersze, serce
mięknie.
I uwierz, że tak samo jak ty i ja czuję.
Wiem też, iż geniusz twój nad innymi
góruje.
Dziś twa twórczość na tyle nie byłaby
dobra,
Abyś mistrzu otrzymać mógł nagrodę
Nobla.
Nie wiedzieć czemu, rymów już się nie
używa,
A lekkość i rytm to jak na grządce
pokrzywa.
Te atrybuty poezji to świętokradztwo,
A jeśli o treść chodzi – zupełne
dziwactwo.
Wiersze piszą niby zwrotkami, ale prozą,
Opatrując je dużą filozofii dozą.
A odkrywają już prawdy dawno odkryte,
Więc dusze głodne poezji nie będą syte.
Czy trochę nie przesadzasz z tą ostrą
krytyką?
Wszak proza przeplatana bywa poetyką.
A poza tym ludzie nowego poszukują.
Zdarza się więc, że ślepy zaułek
znajdują.
I jeszcze tylko jedno, bo trochę się
spieszę.
Chyba tą prawdą oczywistą cię pocieszę.
Zawsze na świecie więcej było
wierszokletów,
Niż prawdziwych, mądrych i wrażliwych
poetów.
P.S.
I by pisać pięknie, zrozumiale,
Trzeba czytać i czytać wytrwale.
Posiąść wiedzę na wszelkie tematy,
Także słów zasób, co idzie za tym,
Oraz formy i stylu wyczucie.
Przed tym niestety nie można uciec.
Bowiem poezję tworzy się głową,
A serce spełnia rolę szczątkową.
Andrzej Kędzierski, Częstochowa
26.08.2013.
Komentarze (8)
ja powtórzę za arankiem
:-))
Rymy i sens. Tak lubię. Miłego...
Ciekawie:)Pozdrawiam.
Ciekawa rozmowa. Mam podobny będzie 07.09.13
Całkiem dobra groteska:)
Przeczytałam Twój swoisty dialog z prawdziwym
ukontentowaniem:)
Osobiście preferuję wiersze rymowane, chociaż nie
stronię od innych form. Uważam, że pisanie rymem,
wydaje się być pozornie prostą i wygodną sztuką.
Jestem przekonana, że każdy kto ją posiadł- ze
spokojem napisze wiersz biały,mając wystarczający
zasób wiedzy, jednak nie zawsze jest to możliwe na
odwrót. To tyle w temacie rymów na dzisiaj:)
Pozdrawiam serdecznie:)
z przyjemnoscią przeczytalem pozdrawiam serdecznie