ROZPACZ SNÓW

DLA CIEBIE

Pomilczmy chwilę,
razem i wtedy,
znajdziemy właściwe słowa.
Nauczymy sie patrzeć i rozumieć.
Co łączyło i ważne było.
Usłyszymy co nasze dusze szepczą.
Czy to przenikające drżeniem
emocji ciepło?
Czy wytwór wyobraźni,
potęgowanej tęsknotą i żarem,
zmysłów napiętych do granic
niemożliwości.
Znaleźliśmy się w pułapce,
własnych oczekiwań.
Powoli oswajaj mnie.
Podchodź..
bliżej,bliżej.
Gdy popatrzę w płomień świecy,
widzę ściemniałe pragnieniem
oczy.
Nasz cień jest zawsze blisko.
Poczułeś to?
Nie przywołuj zmor przeszłości.
Nie dochodź za blisko..
zanim mnie przytulisz.
Tak pachnie wybawienie,
pułapka własnych oczekiwań.
Jak zabawa przednia w chowanego.
Czujesz mnie?
Jesteś okropny!
Uciekam.. boje się!
Zostawiam kwiaty wiosny,
konwalie,fiołki i bzy..
Masz,trzymaj!
Idę sobie.
Płaczesz?
Tak bolą nasze sny.
Gdy będzie Wiara i Miłość,
odnajdziemy się MY.

Łódź,29.04.2007r. ula2ula

autor

ula2ula

Dodano: 2007-04-29 11:24:44

Ten wiersz przeczytano 689 razy

Oddanych głosów: 58

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie