Rozpalmy ognisko

Rozpalmy ognisko, obudźmy gwiazdy
-niech nam rozświetlą ten wieczór,
usiądź tu obok, porozmawiajmy
o zagubionym gdzieś szczęściu.

Opowiem Ci bajkę, inną niż wszystkie,
bo smutne ma zakończenie
-o pewnym chłopcu i o dziewczynie,
która mu dała swe serce...

Rozpalmy ognisko, niech ogień płonie,
jak kiedyś tam w Twoich oczach,
wtulę się w Ciebie, ogrzeję dłonie,
tak jakbyś nadal mnie kochał…

Opowiem historię, gdzie zły reżyser
pokręcił cały scenariusz
-wplótł trzecią postać w te piękne życie,
zapragnął więcej skandalu.

Wzniećmy ten ogień, popatrzmy w niebo,
złap spadającą gwiazdę,
teraz już wiem - było, minęło,
dzisiaj odejdziesz na zawsze.

Posłuchaj bajki, na do widzenia,
o tej naiwnej miłości,
nadchodzi czas by szepnąć: żegnaj,
przez iskry tak łzawią oczy...

Wiatr zgasi płomień, rozsypie popiół
z nim wszystkie moje marzenia,
chciałam ostatni raz tylko poczuć,
jak bardzo już Ciebie nie mam...

Świt zaraz przyjdzie, gwiazdy wyłączy,
przytul mnie na pożegnanie,
w tym miejscu nasza bajka się kończy,
pora iść dalej Kochanie...

autor

Na skrzydłach motyla

Napisany: 2022-05-18 Dodano: 2022-05-18 18:08:46

Ten wiersz przeczytano 1075 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie