Rozstanie

Kochasz! Odejść pozwól
I nową ścieżkę odnaleźć.
Wytchnienia usteczkom
Zmęczonym- podaruj.
Serca już nie dopieszczaj!
Przywdziej żałobę wesołą.
Świecę w oknie zapal
By dłonie zmarznięte
Rozgrzać- odpocząć.

Kochasz! Pamiętaj więc
I śpiewaj naszą melodię.
Duszę zranioną z krwi
Otrzyj- ran nie pielęgnuj.
Szczęścia Ty zaznasz
I miłości zdrowej, nowej.
Wojny nas wyniszczyły,
Lecz nadzieja wygasła
Nowy płomień wznieci.

Kochasz! Wybaczysz nam
Obojętność zmyśloną.
Dziadek Czas- zegar nowy
Nam sprzeda i czyste konto.
Tablice jeszcze zapiszemy
I w podróż inną wyruszymy.
Skradnę Ci spojrzenie-
Karmić nim będę gołębie.
Koniec dla nas początkiem?
Kocham Cię! Więc odejdę.

autor

Wiktoria Szalona

Dodano: 2010-03-16 11:02:29

Ten wiersz przeczytano 435 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie