Rozstrzelane więzy.

Ze snu zerwana, Anna, wyszła na ganek.
Niebo spokojne, gwiazdami srebrzone,
ukoiło myśli koszmarami dręczone.
Zwiastowało kolejny, pogodny poranek.

Przywykła już do niedospanych nocy,
od lata gdy została szczęśliwą mamą,
z łaski Bożej, danej pod Ostrą Bramą
nim jeszcze butny okupant tu wkroczył.

Radość z narodzin upragnionej dzieciny
burzyła myśl o ojczyźnie okaleczonej,
trwożona losu nieznaną przyszłością.

Ubogo świętowała kolejne urodziny,
wdzięczna za dar modlitwy spełnionej,
a smutki kryła pod matczyną czułością.
------------------------------
Nie usłyszała drugiego wystrzału.
tylko, nim krwią spłynęła blizna,
niosące się echem: Bóg, Honor, Ojczy...

"Żadne nadużycia w stosunku do ludności cywilnej nie mogą mieć miejsca. Ich życie i mienie musi być ochraniane przez AK”. Rozkaz ppłk. Krzyżanowskiego.

autor

ireneo

Napisany: 2018-02-27 Dodano: 2018-08-27 14:08:28

Ten wiersz przeczytano 1179 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Rodzina

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie