Rozszalałe emocje
Nieruchomo sparaliżowana strachem
który przysiadł na barkach
stoję w bladozłocistych promieniach.
Nabrzmiałe żyły na skroniach
więzadła na szyi napięte
wydobywam cichy odgłos samotności.
Bolesne ukłucie nostalgii
w sercu demon rozpaczy
pompuje krew i odbiera spokój.
Spływa ciężka fala beznadziei
szaleje żywa wyobraźnia
w głowie istny galop myśli.
Komentarze (90)
a może "tentent myśli",do mnie balet też nie
przemawia- wcześniej napisałam
dynamiczny obraz samotności ;)
jedynie /balet/ jakoś nie przemawia, kojarzy mi się z
czymś lekkim, przyjemnym - bardziej /galop, spektakl,
szaleństwo.../ coś w tym stylu; pozdrawiam
Bardzo smutne...
emocje jak dzban na plecach, pozdrawiam
Trafnie i szczerze o emocjach:))
smutkiem i bólem dotykasz
pozdrawiam
Bywa, że w pierwszej kolejności robimy, a później
dopiero pomyślimy. Pozdrawiam serdecznie:)
Tak bywa, ale to na szczęście mija...
Tak to jest z nami ludźmi . Emocje i uczucia rządzą
naszym życiem . Pozdrawiam ciepło i dziękuje za
odwiedziny.
- bardzo trudno, takie i tyle emocji okiełznać..
- :)))
Hmm...wiersz obudził moje wspomnienia...smutny wiersz
, naładowany emocjami,ale życie to przecież nie tylko
muzyka , wino i śpiew.Pozdrawiam :)
Bardzo ładny wiersz. Szkoda że taki smutny. Pozdrawiam
Cię cieplutko.
Ilonko, powiem tak, wiesz co piszesz...
Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie :) Estera
Smutek stres samotność
pobądź się ich
pozdrawiam cieplutko:)
Piękne metafory Ilonko.Wszystko tu do mnie przemawia.
Pozdrawiam