Ruiny Troi

Skamieniałe miasto budzi się ze snu
Słychać martwą ciszę
Powstają z grobów żołnierze
Maszerują ulicami grozy
Poprzez połamane chodniki
Zwalone budynki i zniszczone podwórza
Czekają na znak

Cisza wypełnia im uszy
Nienawiść przepełnia serca
Pola i lasy są jeszcze uśpione
Nie zdają sobie sprawy
Z ostatnich chwil istnienia
Troja budzi się ze snu
Pokolei odkrywa swą duszę
Stoję tam na drewnianym koniu
By spisać historię dziejów
Z perspektywy
Widza

autor

madziunka118

Dodano: 2006-10-22 17:06:14

Ten wiersz przeczytano 576 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Zimny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie