Rusałka I

Arameno, dziękuję :)

Powiem tak magiczny:))

Witam was po dłuższej przerwie... :)

Sotku, dziękuję, miło mi bardzo :)

Eremi, ciąg dalszy (już dziś!) nastąpi. :)

Olu, to bardzo miłe, ale... ciągłe życie w sferze
marzeń ma też ciemne strony... Miło mi bardzo :)
"Kiełek" już jest. :)

Zmysłowo rozbudzasz wyobraźnię. Miło było przeczytać.
Pozdrawiam:)

Przeniosłam się na moment na łono natury... ach, cicho
nie przeszkadzajcie, podglądam motyle...

jeszcze letni, ciepły klimat w wierszu....:)

I muszę Tobie powiedzieć, że bardzo mnie urzekła Twoja
opowieść może, że jestem też tak jak i Ty z rodzaju
marzycieli? Ten rodzaj ludzi potrafi ujrzeć to, co
inni nawet nie zauważą…
A ja, jak zauważę Twój następny wiersz to przeczytam
go…
Odnośnie mojego wiersza to został on napisany jak data
wskazuje wiec opowiada o tegorocznym lecie;)

Pozdrawiam serdecznie i tak ja mówiłam czekam na
dalszy wiersz;)

Witam miłych czytelników! :)

Tulipanie, no niestety, żyją tylko parę miesięcy
(cytrynki żyją koło roku). Pikne zwierzaki, nie ma co.
A jak jeszcze taki pochodzi po Twoim palcu, mmm...
czysta przyjemność. Pozdrawiam :)

Cecylio, jutro znów zniknę na jakiś czas; ale zajrzę,
jak wrócę; czasem milej jest zajrzeć do kogoś niż do
siebie; pozdrawiam :)

Julko, dziękuję bardzo :) Punkt widzenia.. itd. :)

Mamo Córo, nie wiem, raczej nie myślę, tylko obserwuję
i tworzę; lubię pisać o drobiazgach; cieszy mnie, że
się spodobał :)

Roxi, nie szkodzi; ciekawe, że niektóre ćmy są
motylami dziennymi... :)

Zefirze, dziękuję :)

Andreasie, miło mi; cała przyjemność po mojej stronie
:)

Kazapie, miło mi :)

szkoda,ze ich piekno tak szybko przemija
a sa tak cudne :)
pozdrawiam :)

Piękny wiersz. Oczy nasze będą tęsknić do rusałek i
ich lekkości.
Dziękuję,że zaglądasz do mnie. Cieplutko pozdrawiam.

Co drozdowi służy jako pokarm ciała, człowiekowi jest
pokarmem duszy - to jest piękne.

Po przeczytaniu tak mi się przypomniało z wiersza dla
dzieci Wandy Chotomskiej:

"Jednemu panu ze skwerku
motyl siadł na gazecie.
A pan powiedział ponuro:
- I po co to komu na świecie?
(...)
A dwaj poeci, patrząc,
jak motyl skrzydła rozchyla,
bardzo cichutkim szeptem
szepnęli do motyla:
- Gdyby nie było motyli,
my byśmy je wymyślili. (...)"

chyba byłeś jednym z nich :)

Ignorantka ze mnie, przecież to motyl ale ja tak lubię
ptaki i ćmy bo lubią światło jak ja:)))

ladnie namalowany obrazek pastycznie pozdrawiam

Ładnie,podobało mi się.Pozdrawiam.